Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD)

Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) is one of the most common chronic childhood disorders, and its prevalence is on the rise. National survey data from 2016 indicate that 9.4 percent of children in the United States ages 2 to 17 have had an ADHD diagnosis, including 2.4 percent of children 2 to 5 years of age. In that national survey, 8.4 percent of children ages 2 to 17 currently had ADHD, representing 5.4 million children. Among children and adolescents with current ADHD, almost two-thirds were taking medication, and approximately half had received behavioral treatment for ADHD in the past year. Nearly one quarter had received neither type of treatment of ADHD.

Symptoms of ADHD occur in childhood, and most children with ADHD will continue to have symptoms and impairment through adolescence and into adulthood. Children with ADHD may have difficulty controlling their behavior in school and social settings and often fail to achieve their full academic potential. Additionally, ADHD is frequently present with other psychiatric disorders.

ਏਡੀਐਚਡੀ ਵਾਲੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਦੀ ਕੁੰਜੀ, ਏਡੀਐਚਡੀ ਦੇ ਇਲਾਜ ਵਿਚ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਕਲੀਨਿਸਟਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਹੈ. ਏਡੀਐਚਡੀ ਦੇ ਲੱਛਣਾਂ ਦੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ, ਹਰੇਕ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਬੱਚੇ ਲਈ ਫਾਲੋ-ਅਪ ਸੈਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਬਾਰੰਬਾਰਤਾ ਅਤੇ ਅਵਧੀ ਨੂੰ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਬਣਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ; ਹੋਰ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗ ਦੀ ਸਹਿ-ਰੋਗ ਦੀ ਡਿਗਰੀ; ਇਲਾਜ ਲਈ ਜਵਾਬ; ਅਤੇ ਘਰ, ਸਕੂਲ, ਕੰਮ, ਜਾਂ ਸਾਥੀ-ਸੰਬੰਧੀ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਦੀ ਡਿਗਰੀ.

ਨਿਦਾਨ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਦਿਸ਼ਾ ਨਿਰਦੇਸ਼

Healthcare Effectiveness Data and Information Set (HEDIS®)1 Tip Sheets

ਸਦੱਸ ਸਮੱਗਰੀ

ਸਕ੍ਰੀਨਿੰਗ ਟੂਲ

1 HEDIS is a registered trademark of the National Committee for Quality Assurance (NCQA).